Duchowi Pielgrzymi Grupy Białej św. Jana Pawła II

„Idźcie i módlcie się do Matki Bożej”.

Tymi słowami św. Ojciec Pio zachęcał wszystkich wiernych, którzy zwracali się do niego o wstawiennictwo przed Bogiem do ufnego zawierzenia się Matce Pana. Poruszająca była jego osobliwa miłość do Maryi. Niezliczoną ilość razy nazywał Ją słodkim imieniem: mama, mamusia moja, piękna mamusia, itd. Proszony o pomoc, Ojciec Pio powtarzał stale to samo: „Ja? Czy to do mnie trzeba z tym przychodzić? Idźcie i módlcie się do Matki Bożej!”.

Ten pokorny zakonnik nieprzerwanie się modlił do Niebieskiej Pani, o każdej porze dnia i nocy. Przy każdej okazji trzymał w ręku różaniec i przesuwał paciorki, nie zatrzymując się ani na chwilę. Pisał o Maryi: „Towarzyszy mi wszędzie, przy ołtarzu i gdy celebruję Eucharystię”. Przypominał często, że „wszystkie łaski otrzymane od Pana przechodzą przez Matkę”. Można obrazowo powiedzieć, że „nie dawał Maryi spokoju”, przylgnął do Niej jak dziecko. Różaniec nazywał:  bronią, mieczem, szablą, bombą i biczem na złe duchy.

Jako Patron naszej grajewskiej wspólnoty parafialnej, zagrzewa nas nieustannie do wielkiej  czci i miłości wobec Maryi. Szczególną okazją do wyrażenia naszego oddania Matce Bożej stały się Apele Jasnogórskie i uczestnictwo w nich jako Duchowych Pielgrzymów Grupy Białej św. Jana Pawła II. Gromadziliśmy się codziennie o stałej porze od godz. 20.30, przez 14 dni, podobnie jak duchowi pielgrzymi w parafiach naszej diecezji. Matka Boża Królowa Polski jednoczyła nas w duchowej łączności z Pontnikami 33 Pieszej Pielgrzymki Łomżyńskiej na Jasną Górę, by wspierać ich modlitwą, ale też i nieść swoje intencje. Był to błogosławiony czas tworzenia wspólnoty, modlitwy, śpiewu pieśni maryjnych, rozważania Słowa Bożego, modlitwy różańcowej, a przede wszystkim uczestniczenia w „życiu Pielgrzymki”, poprzez aktualności i relację z trasy. Niezapomnianym wydarzeniem były jednodniowe odwiedziny pielgrzymów na pątniczym szlaku. 

Czas Apeli Jasnogórskich to wielki dar od naszej Matki Bożej, jak zresztą cała Pielgrzymka, to piękna lekcja w „szkole Maryi”, to Ona „rozważała i zachowywała wszystkie sprawy w swoim sercu”. To sposobna chwila na pogłębienie objawień Fatimskich, poznanie historii koronacji Obrazu MB Częstochowskiej i dziękczynienie za 1050r. chrztu naszej Ojczyzny.

Św. Jan Paweł II, napisał: „ Trzeba przykładać ucho do tego świętego miejsca, aby czuć jak bije serce narodu w sercu Matki. Jasna Góra jest Sanktuarium Narodu”. Łącząc się codziennie z Duchową Stolicą Narodu i naszymi Pielgrzymami, wyśpiewując „Jestem, pamiętam, czuwam”, przykładaliśmy nie tylko ucho, ale i serce, aby czuć bicie serca naszej Matki Królowej Polski i Jej wielką do nas miłość.

„Tak bardzo potrzeba dziś Kościołowi człowieka żywej wiary i gorącej modlitwy(…) A Polska się modli. I to jest jej tajemnica. Gdy nam zarzucano naszą Maryjność, odpowiedziałem: Bóg zaczął zbawienie świata o Maryi, postawił Ją przy żłóbku, pod Krzyżem i w Wieczerniku. Czego więc chcecie?” – odpowiadał św. Jan Paweł II.  Te słowa znajdują swe odzwierciedlenie w zainteresowaniu „duchowym pielgrzymowaniem”, nasza grupa liczyła 80 pontników, najmłodsi uczestniczy to Alicja 8 lat i Klara 6 lat, a najstarszy miał 84 lata.

Dziękujemy Maryi, że nieustannie gromadzi swoje dzieci pod Matczynym Płaszczem i razem z Nią wielbimy Boga słowami: „Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój w Bogu, Zbawcy moim”, za wielkie rzeczy, jakie Bóg czyni nam przez Maryję i oczekujemy na błogosławione owoce duchowego pielgrzymowania.